سازشناسی-کنترباس
کنترباس :
کُنترباس (به فرانسوی: contrebasse) بزرگ‌ترین و بمترین ساز زهی آرشه‌ای ارکستر است که یا به وسیلهٔ آرشه، یا از طریق زخمه زدن (پیتزیکاتو) نواخته می‌شود. امروزه این ساز در موسیقی کلاسیک غربی در دستهٔ سازهای زهی نقش مهمی را در ارکستر ایفا می‌کند. کنترباس نه تنها در موسیقی کلاسیک غربی، بلکه در دیگر سبک‌های موسیقی مانند جاز، بلوز و راک اند رول کاربرد دارد.
- کنتر باس بزرگ‌ترین ساز خانوادهٔ زهی – آرشه‌ای‌ها محسوب می‌شود.
- دارای بمترین گسترهٔ صوتی در خانوادهٔ زهی – آرشه‌ای‌ها به‌شمار می‌رود.
کوک سیم‌های این ساز به ترتیب از زیر به بم عبارت است از:
- سُل (سیم اول)، رِ (سیم دوم)، لا (سیم سوم)، و می (سیم چهارم).
- سیم‌های کنترباس برعکس سیم‌های ویلن کوک می‌شوند.
- این ساز یک اکتاو بم‌تر از نت نوشته‌شده صدا می‌دهد.
- نت این ساز را با کلید فا خط چهارم می‌نویسند.
- این ساز دارای ۴ سیم است، اما نمونه‌های ۵ سیمهٔ این ساز نیز وجود دارد. (کنترباس‌های ۵سیمه قادرند ۴ نت بم‌تر از کنترباس‌های ۴سیمه اجرا کنند)
- سیم‌های کنترباس با فاصله چهارم درست کوک می‌شوند. اولین سیم کنترباس زیرترین کوک را دارد.
سرگئی الکساندروویچ کوسیویتسکی یک آهنگساز، نوازندهٔ کنترباس و رهبر ارکستر روسی‌الاصل اهل ایالات متحده آمریکا بود.
او مدتی طولانی، از سال ۱۹۲۴ تا ۱۹۴۹ میلادی، رهبری «ارکستر سمفونیک بوستون» (BSO) را به‌عهده داشت.
از شاگردان مشهور او می‌توان به «لئونارد برنستاین»، «اروینگ فاین»، «ساموئل آدلر» و «سارا کالدوِل» اشاره نمود.