سازشناسی-گیتار الکتریک

گیتار الکتریک یا گیتار برقی نوعی گیتار است که صدای آن به‌وسیله تقویت‌کننده‌ای الکتریکی بنام پیکاپ تشدید یا تغییر می‌یابد پیکاپ ها به دو نوع هامباکر و سینگل کویل تقسیم میشوند. استفاده این ساز در موسیقی از دهه ۱۹۳۰ آغاز شد.

گیتار الکتریک در سبک‌های مختلفی از جمله راک، متال، بلوز، پاپ، جاز و کانتری استفاده می‌شود؛ اما در سبک راک، متال و بلوز به عنوان ساز اصلی مورد استفاده قرار می‌گیرد. مدل های اصلی، معروف و پرکاربرد گیتار های الکتریکی شامل: لس پاول، هالوبادی، استرتوکستر، تله کستر؛ و انواع خاص دیگری مخصوص سبک متال؛ میشوند.

طرز کار

ارتعاشات وارده بر سیم‌های گیتار توسط قطعه‌ای به نام پیکاپ به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل می‌شود. در واقع پیکاپ همانند یک میکروفون عمل می‌کند، با این تفاوت که چون یک سیستم مغناطیسی است فقط ارتعاشات سیم فلزی گیتار را دریافت کرده و آن‌ها را به صورت سیگنال صوتی درمی‌آورد. از طریق پیکاپ سلکتور می‌توان پیکاپ مورد نظر را انتخاب کرد، سپس سیگنال‌ها از طریق یک سیم به تقویت‌کننده صدا (آمپلی فایر) فرستاده و تقویت میشوند، همچنین با استفاده از افکت موجود در آمپلی فایر و یا تهیه شده بصورت جداگانه میتوان فرکانس و سیگنال صدای گیتار را تغییر داد و سر انجام صدای تقویت‌شده توسط یک یا چند بلندگو پخش می‌شود. در ابتدا گیتارهای الکتریکی تنها یک پیکاپ داشتند، اما امروزه با دو تا سه پیکاپ ساخته می‌شوند.

انواع :

از نظر بدنه :

این ساز را از نظر بدنه می‌توان به دو دسته کلی تقسیم کرد: بدنه توپر و بدنه توخالی. گیتارهای بدنه توخالی مورد استفاده نوازندگان جاز قرار می‌گیرد، در صورتی که بدنه توپر عموماً در موسیقی راک و متال کاربرد دارد.

از نظر تعداد سیم‌ها :

معمولاً گیتارهای الکتریکی شش سیم دارند. بعضی نیز دارای ۱۲ سیم می‌باشند که هرجفت با یک نت کوک می‌شود، منتهی با اکتاوهای متفاوت، این گیتارها اکثراً در موسیقی فولک کاربرد دارند. گیتارهای ۷ و ۸ سیمی نیز وجود داردند که اکثرا بصورت گیتار های مدرن تولید میشوند البته این نوع گیتار ها غیر معمول و غیر رایج هستند ولی با این حال برخی از متالیست های معروف از آنها استفاده میکنند.