سازشناسی-ساکسوفون

ساکسوفون (به فرانسوی: saxophone) یکی از سازهای بادی است که معمولاً از جنس برنج است و یک قمیش مشابه قمیش کلارینت دارد. مشابه کلارینت، ساکسوفون نیز سوراخ‌هایی دارد که نوازنده از طریق مکانیزمِ کلیدی آن‌ها را می‌بندد. وقتی که نوازنده کلیدی را فشار می‌دهد یا کلید را رها می‌کند، به ترتیب صفحه ای روی سوراخ‌ها قرار می‌گیرد یا صفحه از روی سوراخ برداشته می‌شود. این ساز را آدولف ساکس در دههٔ ۱۸۴۰ اختراع کرد و به نام او «ساکسوفون» نام گرفت.

آدولف ساکس زادهٔ شهرستان دینان  در بلژیک است. او می‌خواست گروهی از آلات موسیقی را خلق کند که قدرتمندترین و بهترین سازهای بادی باشند. آقای ساکس، ساکسوفون را در تاریخ ۲۸ ژوئن سال ۱۸۴۶ در دو گروه که هر کدام شامل ۷ ساز می‌شد به ثبت رساند. هر گروه شامل سازهایی در ابعاد مختلف جهت حمل بود.

ساکسوفون جزو سازهای بادی چوبیِ تک‌زبانه است.

ساکسوفون انواعی مانند ساکسوفون سوپرانو، ساکسوفون آلتو و ساکسوفون تنور دارد، که تفاوت آن‌ها در دامنهٔ صداییِ آنهاست. اگرچه این ساز در اصل برای ارکستر و دستهٔ موزیک نظامی تهیه شد، ولی امروزه بیشتر در موسیقی جاز و مردم‌پسند به کار می‌رود.

ویژگی :

• این ساز جزو سازهای انتقالی است.
• این ساز از خانوادهٔ کلارینتها است و جنس آن از فلز است.
• ساکسوفون جزو سازهای ارکستر سمفونیک نیست.

برخی از ساکسوفون‌های رایج:

• ساکسوفون در «سی بمل»: ساکسوفون‌های سوپرانو، تنور و باس
• ساکسوفون در «می بمل»: ساکسوفون آلتو، ساکسوفون باریتون
• ساکسوفون در «دو»: ساکسوفون ملودی